Święcenia kapłańskie w Tuchowie

Święceń kapłańskich u redemptorystów udzielił ks. kard. Dziwisz

„Bądźcie dobrymi i wiernymi sługami odkupieńczej misji Jezusa Chrystusa” – tymi słowy ks. kard. Stanisław Dziwisz zwrócił się do czterech nowo wyświęconych przez niego neoprezbiterów redemptorystów w Tuchowie k. Tarnowa w sobotę, 26 maja 2018 r.

Ksiadz Kardynał bywał już wcześniej w Tuchowie, m.in. razem z ks. kard. Karolem Wojtyłą, ale dopiero teraz miał możliwość sprawować Eucharystię w sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej oraz udzielić redemptorystom sakramentu święceń w stopniu prezbitera.

W swej homilii zwrócił uwagę na źródło powołania, jakim jest Bóg, zadania prezbiterów w Kościele rozumiane przede wszystkim jako służba oraz na powołanie redemptorystów, by słowem i życiem głosić Jezusa Chrystusa, Najświętszego Odkupiciela człowieka – tak jak to przypomniał w swej pierwszej encyklice św. Jan Paweł II.

W czasie spotkania po Mszy św. zaprosił wszystkich do nawiedzenia Centrum św. Jana Pawła II w Krakowie, gdzie od lutego br. w dolnym kościele znajduje się mozaika ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy, której wielkim czcicielem był ten maryjny papież. Oryginalna znajduje się w Rzymie w kościele św. Alfonsa od 1866 r. i stamtąd została rozwieziona przez redemptorystów na cały świat.

Nowo wyświęceni – oo. Adam Dudek, Dominik Jurek, Tymoteusz Macioszek i Krzysztof Wąsiewicz – podejmą pracę w parafiach prowadzonych przez redemptorystów w Monachium, Elblągu, Szczecinku i Głogowie.

Zgromadzenie Redemptorystów, założone przed prawie 300 laty przez św. Alfonsa Liguori, zajmuje się głoszeniem Ewangelii ubogim i opuszczonym. W Polsce dzieje się to przede wszystkim przez misje i rekolekcje parafialne, pracę duszpasterską w parafiach, misje zagraniczne oraz ewangelizację przez media, głównie Radio Maryja i Telewizję Trwam.

o. Mariusz Mazurkiewicz CSsR

O tym, jak swoje kapłaństwo postrzegają neoprezbiterzy redemptoryści, mówią sami:

o. Adam Dudek CSsR

Kapłaństwo jest dla mnie niezasłużonym darem i jednocześnie zadaniem. Bóg obdarował mnie nim nie dla mnie samego, ale bym służył innym. Dzięki temu jeszcze pełniej mogę realizować misję redemptorysty, którym jestem, czyli głosić Obfite Odkupienie. Głosić nie tylko słowem, ale również przez szafowanie sakramentami, szczególnie Eucharystii oraz pojednania i pokuty, przez które objawia się Boże Miłosierdzie, tak potrzebne każdemu człowiekowi. Pragnę być świętym kapłanem-żertwą na wzór Chrystusa.

o. Dominik Jurek CSsR

Posługa kapłańska dla mnie to przede wszystkim sprawowanie sakramentów. To jest ta rzeczywistość, w której prezbiter staje się na wzór Chrystusa, staje się alter Christus. Z pewnością wielką radość sprawia uczestnictwo i towarzyszenie ludziom w ważnych momentach w ich życiu.

o. Tymoteusz Macioszek CSsR

Kapłaństwo to przede wszystkim wielki prezent, spełnienie marzeń! To bycie narzędziem Bożego miłosierdzia, znakiem Jego miłości. Jako prezbiter widzę swoje zadanie potrójnie: uświęcać innych, wstawiać się za innymi, ofiarować się za/dla innych. Czyli być jak Jezus. Dać się ogarnąć mocy Ducha Świętego, który przez moją małość objawi wielkość Boga Ojca!

o. Krzysztof Wąsiewicz CSsR

Kapłaństwo to dla mnie przede wszystkim Jezus Chrystus. To On jest jedynym i wiecznym kapłanem, jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. Ja zaś jestem szafarzem Jego łaski. Nie ze swoich sił i nie dla swojej własnej chwały otrzymałem ten dar. Dlatego pragnę, aby moja posługa, moja praca była dla każdego okazją do spotkania nie tylko ze mną, ale przede wszystkim z kochającym Bogiem.