Skauci w Toruniu u św. Józefa

W parafii św. Józefa w Toruniu odbyła się doniosła i radosna uroczystość otwarcia dwóch szczepów Skautów Króla. Miała ona miejsce 5 listopada 2022 roku. Na wydarzenie przybyli m.in. Komendant Główny SK z Wrocławia hm. Paweł Chwiłkowski, z-ca Komendanta Głównego hm. Tomasz Gorol z Gliwic, Komendant okręgu podlaskiego dh. Patryk Zera z Białegostoku i inni goście. W świętowaniu brali także udział Proboszcz parafii św. Józefa o. Wojciech Zagrodzki CSsR oraz Duszpasterz Środowisk Harcerskich Diecezji Toruńskiej ks. Dominik Jan Domin. Mszom Świętym przewodniczył o. Paweł Orzeł CSsR.

Na obrzęd otwarcia szczepu Skautów Króla składają się następujące elementy: Msza Święta, uroczyste Ognisko Obrzędowe wraz ze złożeniem przez skautów i przez instruktorów przyrzeczeń Skauta Króla oraz złożeniem przez instruktorów przyrzeczeń instruktorskich oraz uroczysta agapa. Każdy szczep przeżywał te ważne dla siebie chwile w swoim gronie.

Nowo powstałe szczepy działają przy dwóch różnych wspólnotach rodzin. Przy wspólnocie Domowego Kościoła powstał szczep SK nr 16. Przy wspólnocie Dom na Skale powstał szczep SK nr 17. W tym momencie oba szczepy łącznie obejmują troską ewangelizacyjno-duszpasterską około osiemdziesięcioro dzieci w wieku od 5 do 15 lat. Ich powstanie poprzedzone było ponad roczną pracą formacyjną dzieci i wieloma szkoleniami instruktorów. Otwarcie szczepu kończy okres próbny i pozwala na rozpoczęcie pełnoprawnego funkcjonowania członków szczepu w organizacji Skautów Króla.

Kim są Skauci Króla

Skauci Króla to katolickie stowarzyszenie wiernych. Działa ono pod opieką Metropolity Wrocławskiego i otoczone jest troską ustanowionego Asystenta Kościelnego. Jest to organizacja skautowa. Jej główne zadanie stanowi działalność wychowawcza wśród dzieci i młodzieży, prowadzona w duchu wartości chrześcijańskich. Pozostałymi celami są m.in. dbanie o poznawanie i praktykowanie wiary poprzez poznawanie Biblii i tradycji chrześcijańskiej oraz pomoc rodzicom i rodzinom w wychowaniu młodzieży zgodnie z wartościami chrześcijańskimi. Zadania te realizowane są poprzez dążenie do wypełniania przyświecających Skautom Króla ideałów wychowawczych. Są nimi: Złota Zasada Ewangeliczna, Przyrzeczenie i Prawo Skautów Króla. Podstawową metodą funkcjonowania SK jest metoda skautowa wraz z jej systemem stopni i sprawności. Sposób działania polega m.in. na organizowaniu i wykonywaniu zaplanowanej pracy formacyjnej służącej rozwojowi młodych ludzi w czterech aspektach: duchowym, fizycznym, intelektualnym i społecznym[1].

Skauci Króla opierają swoje funkcjonowanie na paradygmacie mówiącym, iż w ewangelizacji dzieci i młodzieży powinna brać udział cała wspólnota Kościoła. Tak właśnie dzieje się w tej grupie. Oparta jest ona o rodziców zaangażowanych i zatroskanych w wychowanie młodego pokolenia. To oni tworzą struktury pozwalające młodzieży odnaleźć rówieśników o podobnym systemie wartości. Jednocześnie ważną rolę we wspólnocie odgrywają sami młodzi, którzy dorastając, biorą na siebie kolejne obszary odpowiedzialności za poszczególne płaszczyzny tworzące organizację. Przy tym wszystkim dany szczep nie jest zamknięty na osoby niewierzące czy niezewangelizowane. Wręcz przeciwnie, z założenia jest otwarty na kolegów i koleżanki, którzy zachęceni przez świadectwo młodych skautów i skautek chcą doświadczyć piękna wspólnoty i życia chrześcijańskiego.

Siła ewangelizacyjna Skautów Króla polega na trosce o całego człowieka. Kierują się oni przeświadczeniem, że jest niemożliwe, aby prawdziwie chrześcijański rozwój mógł się dokonać przy zaniedbaniu innych od duchowej dziedzin ludzkiej osobowości. W ten sposób wskazują, że w docieraniu z Dobrą Nowiną do młodzieży potrzeba systemów ewangelizacji integralnej[2]. Takiej, która będzie obejmowała całego człowieka i jego otoczenie. Ewangelizacja powinna zostać też podjęta nie tylko przez wybrane osoby z otoczenia młodego człowieka. Powinni być w nią zaangażowani wszyscy, z którymi on się spotyka. Nawołują do tego święci, papieże i całe nauczanie kościoła. Program formacyjny Skautów Króla jest swoistą próbą stworzenia integralnego środowiska ewangelizacyjnego.

Rodzice

Rodzice, którzy stanowią kadrę instruktorską, są zobowiązani do prowadzenia własnej formacji w konkretnej wspólnocie lub parafii. Warunek ten ma gwarantować właściwe, katolickie, zgodne z nauczaniem kościoła wychowanie młodego pokolenia. Zresztą historia powstania Skautów Króla dowodzi, że brak katolickiej formacji instruktorów stanowi niebezpieczeństwo niewłaściwego wychowania skautów[3]. Zewangelizowani, wierzący i żyjący w chrześcijańskiej wspólnocie rodzice naturalnie stanowią odpowiednią przestrzeń dla wprowadzania w życie ewangelicznymi wartościami innych, młodych ludzi. Przestrzeń ta odpowiednio uporządkowana od strony religijnej jest umacniana od strony ludzkiej poprzez zwyczajne przyjacielskie i koleżeńskie relacje z rówieśnikami. Troska o podtrzymywanie tych relacji i wykorzystywanie ich do celów ewangelizacyjnych przyświeca koncepcji założycielskiej Skautów Króla.

Zbiórka

Każda zbiórka skautowa rozpoczyna się od wspólnej modlitwy w kręgu. Jej intencje zawsze obejmują Polskę, Skautów Króla i inne organizacje harcerskie. Następnie śpiewa się hymn skautowy i słucha poselstwa. Poselstwo to krótka nauka moralna oparta na konkretnym wersecie biblijnym. Zazwyczaj zawiera ona w sobie pewnego rodzaju inscenizację lub zobrazowanie za pomocą rekwizytu myśli, którą chce się przekazać. Kończy się ono modlitwą o umiejętność zastosowania usłyszanej mądrości w praktyce. Po tym punkcie następuje zabawa integracyjna. Jest to równocześnie czas na przejście do realizacji tematu zbiórki.

Metoda formacji – Metoda skautowa

Metoda skautowa zakłada bardzo wiele wymagań, które same z siebie stanowią mocny rdzeń utrzymujący dyscyplinę w trakcie formacji. Każdy skaut musi się rozwijać. Rozwój dokumentowany jest za pomocą sprawności, których zdobycie oznaczane jest naszywką na mundurze. Naszywki, sprawności są to ściśle określone zadania, które należy wykonać i poddać ocenie instruktora. Na przykład sprawność „świadek” z aspektu „duchowego”, z działu „służba w Kościele” dla skauta będącego w zastępie wędrowników (14-18 lat) zakłada, że: poznał i zastosował w praktyce min. trzy metody ewangelizacyjne, powiedział innym swoje świadectwo spotkania z Jezusem Chrystusem (np. podczas ewangelizacji prowadzonej przez wspólnotę macierzystą), powiedział komuś, kim jest dla niego Jezus Chrystus, modli się za wszystkich ewangelizatorów i misjonarzy w Kościele, a szczególnie za osoby uczestniczące w ewangelizacji prowadzonej przez wspólnotę macierzystą, parafię, szczep oraz za osoby ewangelizowane[4]. Aby przejść na kolejny stopień skautowy wędrownik musi zdobyć minimum osiem sprawności przypisanych do jego poziomu, po dwie z każdego aspektu. Cztery indywidualnie proponuje skaut, a przyboczny musi je zatwierdzić; cztery pozostałe zaś wybiera z przybocznym. Warto przypomnieć, że w programie formacyjnym SK aspekty są cztery: duchowy, intelektualny, fizyczny i społeczny. Przyboczny to instruktor, który odpowiada za jeden z zastępów. Zastępy tworzą szczep (np. szczep SK przy wspólnocie Domowego Kościoła). Szczep tworzy okręg (np. okręg kujawsko-pomorski).

Więcej informacji na temat Skautów Króla można znaleźć na stronie internetowej https://skaucikrola.pl/.

o. Paweł Orzeł CSsR