Papież Franciszek w bulli ogłaszającej Zwyczajny Jubileusz Roku 2025 wzywa i zachęca wszystkich wierzących w Chrystusa, aby podejmując w tym szczególnym czasie pielgrzymkę nadziei odnowili swą wiarę i czerpali ze źródeł umocnienia doświadczenia Bożej miłości, „która wzbudza w sercu pewną nadzieję zbawienia w Chrystusie” (Spes non confundit, 5).
Kierując się wskazaniami zawartymi w bulli Spes non confundit oraz Dekrecie Penitencjarii Apostolskiej z 13 maja 2024 roku, niniejszym ustanawiam następujące kościoły jubileuszowe w diecezji toruńskiej dla uzyskiwania daru jubileuszowego odpustu: 

1. Bazylika katedralna świętych Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty w Toruniu
2. Bazylika konkatedralna Trójcy Przenajświętszej w Chełmży
3. Bazylika mniejsza św. Mikołaja i Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Grudziądzu
4. Bazylika mniejsza św. Tomasza Apostoła i Sanktuarium Matki Bożej Łąkowskiej w Nowym Mieście Lubawskim
5. Kościół św. Józefa i Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu
6. Kościół świętych Apostołów Piotra i Pawła, i Sanktuarium Matki Bożej Podgórskiej Niepokalanej Królowej Rodzin w Toruniu
7. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Chełmnie
8. Kościół św. Sebastiana i Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych w Rywałdzie
9. Kościół św. Judy Tadeusza i Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Wąbrzeźnie
10. Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i Sanktuarium Matki Bożej Lipskiej w Lipach
11. Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej i Sanktuarium Męczenników Działdowskich w Działdowie
12. Kościół i Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu
13. Kościół i Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Toruniu
14. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Sanktuarium bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego w Toruniu
15. Kościół św. Marcina Biskupa i Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Boleszynie
16. Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Brodnicy
17. Kaplica Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i Sanktuarium Matki Bożej Wardęgowskiej w Wardęgowie
18. Kaplica zakonna w Domu Generalnym Sióstr Pasterek w Jabłonowie-Zamku i Sanktuarium bł. Marii Karłowskiej w Jabłonowie-Zamku

 

Ogólne warunki uzyskania odpustu zupełnego:

– intencja uzyskania odpustu za siebie lub na sposób wstawienniczy za zmarłych
(nie można ofiarować odpustu za innych żyjących),

– wzbudzenie wewnętrznego braku przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego,

– spełnienie konkretnego czynu, do którego jest przywiązana jest łaska odpustu*,

– sakrament pokuty i pojednania,

– Komunia Eucharystyczna,

– modlitwa w intencjach wyznaczonych przez Ojca Świętego (nie trzeba ich szczegółowo znać; odmawia się 1 raz Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo).

Warto zaznaczyć, że spowiedź, Komunia Święta i modlitwa według intencji Ojca Świętego mogą być spełnione na wiele dni przed lub po spełnieniu czynu, do którego przywiązany jest odpust. Wypada jednak, by Komunia Święta i modlitwa w intencjach papieża zostały dopełnione w dniu, w którym spełnia się dany czyn odpustowy. Niespełnienie któregoś z powyższych warunków powoduje, że zyskiwany odpust jest cząstkowy. Zyskiwany odpust zawsze można ofiarować za zmarłych na sposób wstawiennictwa. Nie można ofiarować ich za innych żyjących. Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny. Odpust zupełny można zyskać jeden raz dziennie. Odpust cząstkowy – kilka razy.

 

Nowość na Rok Jubileuszowy

Dar odpustu można uzyskać w ciągu dnia dwukrotnie, zachowując powyższe warunki, jednak z intencją ofiarowania drugiego odpustu za zmarłego, co wiąże się z przystąpieniem drugi raz tego samego dnia do Komunii Świętej podczas Mszy św.
Wierni, którzy nie będą mogli uczestniczyć z ważnych powodów w uroczystych nabożeństwach, pielgrzymkach i pobożnym nawiedzeniu, będą mogli uzyskać odpust jubileuszowy na tych samych warunkach, jeśli odmówią we własnym domu lub w miejscu, gdzie przebywają z przyczyn niezależnych od nich, modlitwę Ojcze nasz, Wyznanie wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i inne modlitwy zgodne z intencjami Roku Świętego, ofiarowując Panu Bogu swoje cierpienia lub trudności życiowe.
 

Czyny związane z łaską odpustu w Roku Jubileuszowym 2025:

Pobożna pielgrzymka:

– do dowolnego świętego miejsca jubileuszowego i pobożne uczestnictwo w tym miejscu: we Mszy Świętej, we Mszy przy udzieleniu sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego lub w Sakramencie Namaszczenia Chorych, nabożeństwie Słowa Bożego, Liturgii Godzin (godzina czytań, jutrznia, nieszpory), Drodze Krzyżowej, różańcu, recytacji hymnu Akatystu, nabożeństwie pokutnym, zakończonym indywidualną spowiedzią penitentów;

– w Rzymie: do co najmniej jednej z czterech Papieskich Bazylik Większych: św. Piotra
na Watykanie, Najświętszego Zbawiciela na Lateranie, Matki Bożej Większej, św. Pawła
za Murami;

– w Ziemi Świętej: do co najmniej jednej z trzech bazylik: Grobu Świętego w Jerozolimie, Narodzenia Pańskiego w Betlejem, Zwiastowania Pańskiego w Nazarecie.

Wierni prawdziwie skruszeni, którzy nie będą mogli uczestniczyć w uroczystych celebracjach, pielgrzymkach i pobożnym nawiedzeniu, z ważnych powodów (przede wszystkim siostry i mnisi klauzurowi, osoby starsze, chorzy, osadzeni w więzieniach, a także ci, którzy w szpitalu lub w innych miejscach opieki, stale posługują chorym), uzyskają odpust jubileuszowy na tych samych warunkach, jeżeli zjednoczeni duchowo z wiernymi obecnymi, zwłaszcza
w momentach, w których słowa Ojca Świętego lub biskupów diecezjalnych są przekazywane
za pośrednictwem środków komunikacji medialnej, w swoim domu lub tam, gdzie powstrzymuje ich przeszkoda (np. w kaplicy klasztornej, w szpitalu, w domu opieki, w więzieniu…), odmówią Ojcze nasz, Wyznanie wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i inne modlitwy zgodne z intencjami Roku Świętego, ofiarowując swoje cierpienia lub życiowe trudności.

 

Dzieła pokuty i miłosierdzia:

– uczestnictwo w duchu pobożności będą w misjach ludowych, rekolekcjach lub spotkaniach formacyjnych poświęconych tekstom Soboru Watykańskiego II i Katechizmu Kościoła Katolickiego, które odbędą się w kościele lub innym odpowiednim miejscu, według zamysłu Ojca Świętego,

– wypełnienie dzieła miłosierdzia i pokuty, które świadczą o podjętym nawróceniu (uczynki miłosierdzia względem ciała: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, przybyszów w dom przyjąć, chorych nawiedzać, więźniów pocieszać, umarłych pogrzebać i uczynki miłosierdzia względem ducha: wątpiącym dobrze radzić, nieumiejętnych pouczać, grzeszących upominać, strapionych pocieszać, urazy chętnie darować, przykrych cierpliwie znosić, modlić się za żywych i umarłych),

– odwiedzenie i poświęcenie właściwego czasu braciom znajdującym się w potrzebie lub w trudnej sytuacji (chorym, więźniom, samotnym osobom starszym, niepełnosprawnym itp.), pielgrzymując niejako do obecnego w nich Chrystusa. Wierni bez wątpienia będą mogli
te odwiedziny powtarzać w ciągu Roku Świętego, uzyskując za każdym razem odpust zupełny, nawet każdego dnia,

– podjęcie działania wyrażającego w sposób konkretny i bezinteresowny ducha pokuty, który jest jakby duszą Jubileuszu, odkrywając na nowo w szczególności pokutną wartość piątku: powstrzymanie się w duchu pokuty przynajmniej przez jeden dzień od błahych rozrywek (realnych, ale także wirtualnych, spowodowanych na przykład przez media i sieci społecznościowe) oraz od zbędnej konsumpcji (na przykład praktyka postu lub wstrzemięźliwości zgodna z ogólnymi normami Kościoła i szczegółowymi zaleceniami biskupów), połączona z przekazaniem odpowiedniej sumy pieniędzy ubogim; wspieranie dzieł
o charakterze religijnym lub socjalnym, zwłaszcza na rzecz obrony i ochrony życia na wszystkich jego etapach oraz samej jakości życia, opuszczonych dzieci, młodzieży zmagającej się trudnościami, starców potrzebujących opieki lub samotnych, migrantów z różnych krajów, którzy opuszczają swoją ziemię w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swoich rodzin; poświęcanie znacznej części wolnego czasu na działalność na rzecz wolontariatu, która służy interesowi społeczności, lub inne podobne formy osobistego zaangażowania,

– przyjęcie w najwłaściwszym dniu tego okresu jubileuszowego, przy okazji głównych uroczystości w katedrze i w poszczególnych kościołach jubileuszowych papieskiego błogosławieństwa z dołączonym odpustem zupełnym udzielonego przez biskupa diecezjalnego lub eparchialnego.